Utspraak op Platt: /tɔu̯bɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: to·bre·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
to­bre­ken
PPP:
to­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik to­breek
du to­bri­ckst
he/se/dat to­bri­ckt
wi to­breekt
ji to­breekt
se to­breekt
Vergangen Tiet:
ik to­bröök
du to­bröökst
he/se/dat to­bröök
wi to­brö­ken
ji to­brö­ken
se to­brö­ken
Perfekt:
ik heff to­bra­ken
du hest to­bra­ken
he/se/dat hett to­bra­ken
wi hebbt to­bra­ken
ji hebbt to­bra­ken
se hebbt to­bra­ken
Kunjunktiv:
ik to­bröök
du to­bröökst
he/se/dat to­bröök
wi to­brö­ken
ji to­brö­ken
se to­brö­ken
Imperativ:
to­breek!
to­breekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to- + breken