Utspraak op Platt: /dʊnɐn/
Verb
Sülven: dun·nern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
luut knallen
düütsch:
donnern
Bispelen:
Wenn dat bi Gewidder so dunnert, denn bün ik jümmer bang.

Verbformen:

Infinitiv:
dun­nern
PPP:
dun­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dun­ner
du dun­nerst
he/se/dat dun­nert
wi dun­nert
ji dun­nert
se dun­nert
Vergangen Tiet:
ik dun­ner
du dun­nerst
he/se/dat dun­ner
wi dun­nern
ji dun­nern
se dun­nern
Perfekt:
ik heff dun­nert
du hest dun­nert
he/se/dat hett dun­nert
wi hebbt dun­nert
ji hebbt dun­nert
se hebbt dun­nert
Kunjunktiv:
ik dun­ner
du dun­nerst
he/se/dat dun­ner
wi dun­nern
ji dun­nern
se dun­nern
Imperativ:
dun­ner!
dun­nert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Dunner
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.