Utspraak op Platt: /afɾɔːkn̩/
Verb
Sülven: af·ra·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ra­ken
PPP:
af­raakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik raak af
du raakst af
he/se/dat raakt af
wi raakt af
ji raakt af
se raakt af
Vergangen Tiet:
ik raak af
du raakst af
he/se/dat raak af
wi ra­ken af
ji ra­ken af
se ra­ken af
Perfekt:
ik heff af­raakt
du hest af­raakt
he/se/dat hett af­raakt
wi hebbt af­raakt
ji hebbt af­raakt
se hebbt af­raakt
Kunjunktiv:
ik raak af
du raakst af
he/se/dat raak af
wi ra­ken af
ji ra­ken af
se ra­ken af
Imperativ:
raak af!
raakt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + raken