ra­ken op Plattdüütsch

Nee Översetten vörslahn
Utspraak: /ˈɾɔːkn̩/
Verb
Sülven: ra·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
beröhren
engelsch:
touch
düütsch:
berühren
Bispelen:
[1] Raak mi nich an!
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
angahn
düütsch:
angehen
berühren
im übertragenen Sinne, die Angelegenheit berührt mich nicht
Bispelen:
[1] Dat sünd Saken, de mi nich raken.
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wo anlangen, henkamen
nedderlandsch:
=
raken
düütsch:
gelangen
an einen Ort geraten
erreichen
geraten
Bispelen:
[1] Se raken mit jümehre Schipp op’t dröge.
[4]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Langsstrieken wegnehmen
Bispelen:
[1] He hett dat Geld von’n Disch raakt un in sien Hand schaven.
[5]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dat drepen, wat man drepen wull
engelsch:
hit
düütsch:
treffen
ein Ziel
[6]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
kratzen

Verbformen:

Infinitiv:
ra­ken
PPP:
raakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik raak
du raakst
he/se/dat raakt
wi raakt
ji raakt
se raakt
Vergangen Tiet:
ik raak
du raakst
he/se/dat raak
wi ra­ken
ji ra­ken
se ra­ken
Perfekt:
ik heff raakt
du hest raakt
he/se/dat hett raakt
wi hebbt raakt
ji hebbt raakt
se hebbt raakt
Kunjunktiv:
ik raak
du raakst
he/se/dat raak
wi ra­ken
ji ra­ken
se ra­ken
Imperativ:
raak!
raakt!

Tohoopsett Wöör:

afraken anraken dalraken inraken opraken Raakwark Rakeldobb Rakert Rakespoon tohoopraken toraken utraken
Riemwöör