Utspraak op Platt: /klaʊ̯ən/
Verb
Sülven: klau·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
stehlen
düütsch:
stehlen
klauen
nedderlandsch:
stelen
dieven
engelsch:
steal
Bispelen:
Wo hest du denn dat vele Geld her? Du hest doch nix klaut?
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
kleien
düütsch:
kratzen
nedderlandsch:
klauwen
krassen
krabben
engelsch:
scratch
Bispelen:
He klaut sik an’n Kopp.

Verbformen:

Infinitiv:
klau­en
PPP:
klaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klau
du klaust
he/se/dat klaut
wi klaut
ji klaut
se klaut
Vergangen Tiet:
ik klau
du klaust
he/se/dat klau
wi klaun
ji klaun
se klaun
Perfekt:
ik heff klaut
du hest klaut
he/se/dat hett klaut
wi hebbt klaut
ji hebbt klaut
se hebbt klaut
Kunjunktiv:
ik klau
du klaust
he/se/dat klau
wi klaun
ji klaun
se klaun
Imperativ:
klau!
klaut!

Etymologie:

Woort afleidt von: Klau

Tohoopsett Wöör:

Appelklauerbüxen utklauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.