Utspraak op Platt: /afva͡ɐn/
Verb
Sülven: af·warrn
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­warr­n
PPP:
af­worr­n
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik warr af
du warr­st af
he/se/dat warr­t af
wi warr­t af
ji warr­t af
se warr­t af
Vergangen Tiet:
ik wöör af
du wöörst af
he/se/dat wöör af
wi wö­ren af
ji wö­ren af
se wö­ren af
Perfekt:
ik bün af­worr­n
du büst af­worr­n
he/se/dat is af­worr­n
wi sünd af­worr­n
ji sünd af­worr­n
se sünd af­worr­n
Kunjunktiv:
ik wöör af
du wöörst af
he/se/dat wöör af
wi wö­ren af
ji wö­ren af
se wö­ren af
Imperativ:
warr af!
warr­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + warrn