Utspraak op Platt: /kɔphaɪ̯stɐn/
Verb
Sülven: kop·p·heis·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
kop­p­heis­tern
PPP:
kopp­heis­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kopp­heis­ter
du kopp­heis­terst
he/se/dat kopp­heis­tert
wi kopp­heis­tert
ji kopp­heis­tert
se kopp­heis­tert
Vergangen Tiet:
ik kopp­heis­ter
du kopp­heis­terst
he/se/dat kopp­heis­ter
wi kopp­heis­tern
ji kopp­heis­tern
se kopp­heis­tern
Perfekt:
ik heff kopp­heis­tert
du hest kopp­heis­tert
he/se/dat hett kopp­heis­tert
wi hebbt kopp­heis­tert
ji hebbt kopp­heis­tert
se hebbt kopp­heis­tert
Kunjunktiv:
ik kopp­heis­ter
du kopp­heis­terst
he/se/dat kopp­heis­ter
wi kopp­heis­tern
ji kopp­heis­tern
se kopp­heis­tern
Imperativ:
kopp­heis­ter!
kopp­heis­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: koppheister