Utspraak op Platt: /stɾʊmpəln/
Verb
Sülven: strum·peln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
bi’t Lopen ut’n Tritt kamen, to Fall kamen
düütsch:
stolpern
straucheln
nedderlandsch:
struikelen
strompelen
engelsch:
stumble
trip
Bispelen:
Ik bün strumpelt un op de Nees fullen.

Verbformen:

Infinitiv:
strum­peln
PPP:
strum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strum­pel
du strum­pelst
he/se/dat strum­pelt
wi strum­pelt
ji strum­pelt
se strum­pelt
Vergangen Tiet:
ik strum­pel
du strum­pelst
he/se/dat strum­pel
wi strum­peln
ji strum­peln
se strum­peln
Perfekt:
ik heff strum­pelt
du hest strum­pelt
he/se/dat hett strum­pelt
wi hebbt strum­pelt
ji hebbt strum­pelt
se hebbt strum­pelt
Kunjunktiv:
ik strum­pel
du strum­pelst
he/se/dat strum­pel
wi strum­peln
ji strum­peln
se strum­peln
Imperativ:
strum­pel!
strum­pelt!
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.