Utspraak op Platt: /tɔu̯hɔˑu̯pʃɾʊmpəln/
Verb
Sülven: to·hoop·schrum·peln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
to­hoop­schrum­peln
PPP:
to­hoop­schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schrum­pel tohoop
du schrum­pelst tohoop
he/se/dat schrum­pelt tohoop
wi schrum­pelt tohoop
ji schrum­pelt tohoop
se schrum­pelt tohoop
Vergangen Tiet:
ik schrum­pel tohoop
du schrum­pelst tohoop
he/se/dat schrum­pel tohoop
wi schrum­peln tohoop
ji schrum­peln tohoop
se schrum­peln tohoop
Perfekt:
ik bün to­hoop­schrum­pelt
du büst to­hoop­schrum­pelt
he/se/dat is to­hoop­schrum­pelt
wi sünd to­hoop­schrum­pelt
ji sünd to­hoop­schrum­pelt
se sünd to­hoop­schrum­pelt
Kunjunktiv:
ik schrum­pel tohoop
du schrum­pelst tohoop
he/se/dat schrum­pel tohoop
wi schrum­peln tohoop
ji schrum­peln tohoop
se schrum­peln tohoop
Imperativ:
schrum­pel tohoop!
schrum­pelt tohoop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: tohoop + schrumpeln