Utspraak op Platt: /mɪtkɔːm̩/
Verb
Sülven: mit·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik will na de Stadt föhren. Willst du mitkamen?

Verbformen:

Infinitiv:
mit­ka­men
PPP:
mit­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam mit
du kumm­st mit
he/se/dat kumm­t mit
wi kaamt mit
ji kaamt mit
se kaamt mit
Vergangen Tiet:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Perfekt:
ik bün mit­ka­men
du büst mit­ka­men
he/se/dat is mit­ka­men
wi sünd mit­ka­men
ji sünd mit­ka­men
se sünd mit­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Imperativ:
kaam mit!
kaamt mit!
Infinitiv:
mit­ka­men
PPP:
mit­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm mit
du kumm­st mit
he/se/dat kumm­t mit
wi kaamt mit
ji kaamt mit
se kaamt mit
Vergangen Tiet:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Perfekt:
ik bün mit­ka­men
du büst mit­ka­men
he/se/dat is mit­ka­men
wi sünd mit­ka­men
ji sünd mit­ka­men
se sünd mit­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Imperativ:
kumm mit!
kaamt mit!
Infinitiv:
mit­ka­men
PPP:
mit­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam mit
du kümm­st mit
he/se/dat kümm­t mit
wi kaamt mit
ji kaamt mit
se kaamt mit
Vergangen Tiet:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Perfekt:
ik bün mit­ka­men
du büst mit­ka­men
he/se/dat is mit­ka­men
wi sünd mit­ka­men
ji sünd mit­ka­men
se sünd mit­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem mit
du keemst mit
he/se/dat keem mit
wi ke­men mit
ji ke­men mit
se ke­men mit
Imperativ:
kaam mit!
kaamt mit!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: mit + kamen