Utspraak op Platt: /uːtkɾuːpm̩/
Verb
Sülven: ut·kru·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­kru­pen
PPP:
ut­kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kruup ut
du krüpp­st ut
he/se/dat krüpp­t ut
wi kruupt ut
ji kruupt ut
se kruupt ut
Vergangen Tiet:
ik krööp ut
du krööpst ut
he/se/dat krööp ut
wi krö­pen ut
ji krö­pen ut
se krö­pen ut
Perfekt:
ik bün ut­kra­pen
du büst ut­kra­pen
he/se/dat is ut­kra­pen
wi sünd ut­kra­pen
ji sünd ut­kra­pen
se sünd ut­kra­pen
Kunjunktiv:
ik krööp ut
du krööpst ut
he/se/dat krööp ut
wi krö­pen ut
ji krö­pen ut
se krö­pen ut
Imperativ:
kruup ut!
kruupt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + krupen