Utspraak op Platt: /hɛnzakn̩/
Verb
Sülven: hen·sa·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is beswiemelt un hensackt.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­sa­cken
PPP:
hen­sa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sack hen
du sa­ckst hen
he/se/dat sa­ckt hen
wi sa­ckt hen
ji sa­ckt hen
se sa­ckt hen
Vergangen Tiet:
ik sack hen
du sa­ckst hen
he/se/dat sack hen
wi sa­cken hen
ji sa­cken hen
se sa­cken hen
Perfekt:
ik bün hen­sa­ckt
du büst hen­sa­ckt
he/se/dat is hen­sa­ckt
wi sünd hen­sa­ckt
ji sünd hen­sa­ckt
se sünd hen­sa­ckt
Kunjunktiv:
ik sack hen
du sa­ckst hen
he/se/dat sack hen
wi sa­cken hen
ji sa­cken hen
se sa­cken hen
Imperativ:
sack hen!
sa­ckt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + sacken