Utspraak op Platt: /lʏln̩/
Verb
Sülven: lül·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wisch dat man af, dat Kind lüllt.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
lül­len
PPP:
lüll­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lüll
du lüll­st
he/se/dat lüll­t
wi lüll­t
ji lüll­t
se lüll­t
Vergangen Tiet:
ik lüll
du lüll­st
he/se/dat lüll
wi lül­len
ji lül­len
se lül­len
Perfekt:
ik heff lüll­t
du hest lüll­t
he/se/dat hett lüll­t
wi hebbt lüll­t
ji hebbt lüll­t
se hebbt lüll­t
Kunjunktiv:
ik lüll
du lüll­st
he/se/dat lüll
wi lül­len
ji lül­len
se lül­len
Imperativ:
lüll!
lüll­t!
Identische Wöör ››› lullen ❔︎