Utspraak op Platt: /fəɾnœçtɐn/
Verb
Sülven: ver·nöch·tern
[1]
Opbowoortschatt
sik ~

Verbformen:

Infinitiv:
ver­nöch­tern
PPP:
ver­nöch­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­nöch­ter
du ver­nöch­terst
he/se/dat ver­nöch­tert
wi ver­nöch­tert
ji ver­nöch­tert
se ver­nöch­tert
Vergangen Tiet:
ik ver­nöch­ter
du ver­nöch­terst
he/se/dat ver­nöch­ter
wi ver­nöch­tern
ji ver­nöch­tern
se ver­nöch­tern
Perfekt:
ik heff ver­nöch­tert
du hest ver­nöch­tert
he/se/dat hett ver­nöch­tert
wi hebbt ver­nöch­tert
ji hebbt ver­nöch­tert
se hebbt ver­nöch­tert
Kunjunktiv:
ik ver­nöch­ter
du ver­nöch­terst
he/se/dat ver­nöch­ter
wi ver­nöch­tern
ji ver­nöch­tern
se ver­nöch­tern
Imperativ:
ver­nöch­ter!
ver­nöch­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-