Utspraak op Platt: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nfaln̩/
Verb
Sülven: ut·en·een·fal·len
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Dat Book weer so oolt un möör, dat dat bi’t Blädern so uteneenfullen is.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­en­een­fal­len
PPP:
ut­en­een­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall uteneen
du fall­st uteneen
he/se/dat fall­t uteneen
wi fall­t uteneen
ji fall­t uteneen
se fall­t uteneen
Vergangen Tiet:
ik füll uteneen
du füll­st uteneen
he/se/dat füll uteneen
wi fül­len uteneen
ji fül­len uteneen
se fül­len uteneen
Perfekt:
ik bün ut­en­een­ful­len
du büst ut­en­een­ful­len
he/se/dat is ut­en­een­ful­len
wi sünd ut­en­een­ful­len
ji sünd ut­en­een­ful­len
se sünd ut­en­een­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll uteneen
du füll­st uteneen
he/se/dat füll uteneen
wi fül­len uteneen
ji fül­len uteneen
se fül­len uteneen
Imperativ:
fall uteneen!
fall­t uteneen!
Infinitiv:
ut­en­een­fal­len
PPP:
ut­en­een­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall uteneen
du fall­st uteneen
he/se/dat fall­t uteneen
wi fall­t uteneen
ji fall­t uteneen
se fall­t uteneen
Vergangen Tiet:
ik full uteneen
du full­st uteneen
he/se/dat full uteneen
wi ful­len uteneen
ji ful­len uteneen
se ful­len uteneen
Perfekt:
ik bün ut­en­een­fal­len
du büst ut­en­een­fal­len
he/se/dat is ut­en­een­fal­len
wi sünd ut­en­een­fal­len
ji sünd ut­en­een­fal­len
se sünd ut­en­een­fal­len
Kunjunktiv:
ik full uteneen
du full­st uteneen
he/se/dat full uteneen
wi ful­len uteneen
ji ful­len uteneen
se ful­len uteneen
Imperativ:
fall uteneen!
fall­t uteneen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: uteneen + fallen