Utspraak op Platt: /ɡnʊdəln/
Verb
Sülven: gnud·deln
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat gnuddelst du mi so an!? Ik heff di doch nix daan.

Verbformen:

Infinitiv:
gnud­deln
PPP:
gnud­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnud­del
du gnud­delst
he/se/dat gnud­delt
wi gnud­delt
ji gnud­delt
se gnud­delt
Vergangen Tiet:
ik gnud­del
du gnud­delst
he/se/dat gnud­del
wi gnud­deln
ji gnud­deln
se gnud­deln
Perfekt:
ik heff gnud­delt
du hest gnud­delt
he/se/dat hett gnud­delt
wi hebbt gnud­delt
ji hebbt gnud­delt
se hebbt gnud­delt
Kunjunktiv:
ik gnud­del
du gnud­delst
he/se/dat gnud­del
wi gnud­deln
ji gnud­deln
se gnud­deln
Imperativ:
gnud­del!
gnud­delt!