Utspraak op Platt: /hɛ͡ɐkɔːm̩/
Verb
Sülven: her·ka·men
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von en Oort kamen
düütsch:
herkommen
Bispelen:
Wi weren jüst verfreet, as wi hier herkemen.

Verbformen:

Infinitiv:
her­ka­men
PPP:
her­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam her
du kumm­st her
he/se/dat kumm­t her
wi kaamt her
ji kaamt her
se kaamt her
Vergangen Tiet:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Perfekt:
ik bün her­ka­men
du büst her­ka­men
he/se/dat is her­ka­men
wi sünd her­ka­men
ji sünd her­ka­men
se sünd her­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Imperativ:
kaam her!
kaamt her!
Infinitiv:
her­ka­men
PPP:
her­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm her
du kumm­st her
he/se/dat kumm­t her
wi kaamt her
ji kaamt her
se kaamt her
Vergangen Tiet:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Perfekt:
ik bün her­ka­men
du büst her­ka­men
he/se/dat is her­ka­men
wi sünd her­ka­men
ji sünd her­ka­men
se sünd her­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Imperativ:
kumm her!
kaamt her!
Infinitiv:
her­ka­men
PPP:
her­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam her
du kümm­st her
he/se/dat kümm­t her
wi kaamt her
ji kaamt her
se kaamt her
Vergangen Tiet:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Perfekt:
ik bün her­ka­men
du büst her­ka­men
he/se/dat is her­ka­men
wi sünd her­ka­men
ji sünd her­ka­men
se sünd her­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem her
du keemst her
he/se/dat keem her
wi ke­men her
ji ke­men her
se ke­men her
Imperativ:
kaam her!
kaamt her!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: her + kamen

Tohoopsett Wöör:

her
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.