Utspraak op Platt: /annɛɪ̯m̩/
Verb
Sülven: an·neh·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest du sien Andrag annahmen?
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat is nich sien egen Kind, dat is annahmen.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­neh­men
PPP:
an­nah­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik nehm an
du nimm­st an
he/se/dat nimm­t an
wi nehmt an
ji nehmt an
se nehmt an
Vergangen Tiet:
ik nöhm an
du nöhmst an
he/se/dat nöhm an
wi nöh­men an
ji nöh­men an
se nöh­men an
Perfekt:
ik heff an­nah­men
du hest an­nah­men
he/se/dat hett an­nah­men
wi hebbt an­nah­men
ji hebbt an­nah­men
se hebbt an­nah­men
Kunjunktiv:
ik nöhm an
du nöhmst an
he/se/dat nöhm an
wi nöh­men an
ji nöh­men an
se nöh­men an
Imperativ:
nehm an!
nehmt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + nehmen