Utspraak op Platt: /afvœ͡ɐɡn̩/
Verb
Sülven: af·wör·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­wör­gen
PPP:
af­wörgt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wörg af
du wörgst af
he/se/dat wörgt af
wi wörgt af
ji wörgt af
se wörgt af
Vergangen Tiet:
ik wörg af
du wörgst af
he/se/dat wörg af
wi wör­gen af
ji wör­gen af
se wör­gen af
Perfekt:
ik heff af­wörgt
du hest af­wörgt
he/se/dat hett af­wörgt
wi hebbt af­wörgt
ji hebbt af­wörgt
se hebbt af­wörgt
Kunjunktiv:
ik wörg af
du wörgst af
he/se/dat wörg af
wi wör­gen af
ji wör­gen af
se wör­gen af
Imperativ:
wörg af!
wörgt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + wörgen