Utspraak op Platt: /bəlɛmɐt/
Adjektiv
Sülven: be·läm·mert
belämmerter belämmertst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat hebbt wi för’n belämmert Wedder.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
sip
engelsch:
Bispelen:
Wat maakst du denn för en belämmert Gesicht?

Etymologie:

Woort afleidt von: belämmern