Verbformen:
Infinitiv:
mitbruken
PPP:
mitbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruukt mit
wi bruukt mit
ji bruukt mit
se bruukt mit
Vergangen Tiet:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bruken mit
ji bruken mit
se bruken mit
Perfekt:
ik heff mitbruukt
du hest mitbruukt
he/se/dat hett mitbruukt
wi hebbt mitbruukt
ji hebbt mitbruukt
se hebbt mitbruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bruken mit
ji bruken mit
se bruken mit
Imperativ:
bruuk mit!
bruukt mit!
Infinitiv:
mitbruken
PPP:
mitbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk mit
du brookst mit
he/se/dat brookt mit
wi bruukt mit
ji bruukt mit
se bruukt mit
Vergangen Tiet:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bruken mit
ji bruken mit
se bruken mit
Perfekt:
ik heff mitbruukt
du hest mitbruukt
he/se/dat hett mitbruukt
wi hebbt mitbruukt
ji hebbt mitbruukt
se hebbt mitbruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk mit
du bruukst mit
he/se/dat bruuk mit
wi bruken mit
ji bruken mit
se bruken mit
Imperativ:
bruuk mit!
bruukt mit!