Utspraak op Platt: /bədɔktɐn/
Verb
Sülven: be·dok·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik mutt mien Fro bedoktern, se is krank.

Verbformen:

Infinitiv:
be­dok­tern
PPP:
be­dok­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­dok­ter
du be­dok­terst
he/se/dat be­dok­tert
wi be­dok­tert
ji be­dok­tert
se be­dok­tert
Vergangen Tiet:
ik be­dok­ter
du be­dok­terst
he/se/dat be­dok­ter
wi be­dok­tern
ji be­dok­tern
se be­dok­tern
Perfekt:
ik heff be­dok­tert
du hest be­dok­tert
he/se/dat hett be­dok­tert
wi hebbt be­dok­tert
ji hebbt be­dok­tert
se hebbt be­dok­tert
Kunjunktiv:
ik be­dok­ter
du be­dok­terst
he/se/dat be­dok­ter
wi be­dok­tern
ji be­dok­tern
se be­dok­tern
Imperativ:
be­dok­ter!
be­dok­tert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + doktern