Utspraak op Platt: /bəɾapəln/
Verb
Sülven: be·rap·peln
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett sik noch wedder berappelt.

Verbformen:

Infinitiv:
be­rap­peln
PPP:
be­rap­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­rap­pel
du be­rap­pelst
he/se/dat be­rap­pelt
wi be­rap­pelt
ji be­rap­pelt
se be­rap­pelt
Vergangen Tiet:
ik be­rap­pel
du be­rap­pelst
he/se/dat be­rap­pel
wi be­rap­peln
ji be­rap­peln
se be­rap­peln
Perfekt:
ik heff be­rap­pelt
du hest be­rap­pelt
he/se/dat hett be­rap­pelt
wi hebbt be­rap­pelt
ji hebbt be­rap­pelt
se hebbt be­rap­pelt
Kunjunktiv:
ik be­rap­pel
du be­rap­pelst
he/se/dat be­rap­pel
wi be­rap­peln
ji be­rap­peln
se be­rap­peln
Imperativ:
be­rap­pel!
be­rap­pelt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + rappeln