Utspraak op Platt: /fʊlzuːɡn̩/
Verb
Sülven: vull·su·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Teek harr sik al ganz vullsagen.

Verbformen:

Infinitiv:
vull­su­gen
PPP:
vull­sa­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug vull
du sügg­st vull
he/se/dat sügg­t vull
wi suugt vull
ji suugt vull
se suugt vull
Vergangen Tiet:
ik söög vull
du söögst vull
he/se/dat söög vull
wi sö­gen vull
ji sö­gen vull
se sö­gen vull
Perfekt:
ik heff vull­sa­gen
du hest vull­sa­gen
he/se/dat hett vull­sa­gen
wi hebbt vull­sa­gen
ji hebbt vull­sa­gen
se hebbt vull­sa­gen
Kunjunktiv:
ik söög vull
du söögst vull
he/se/dat söög vull
wi sö­gen vull
ji sö­gen vull
se sö­gen vull
Imperativ:
suug vull!
suugt vull!
Infinitiv:
vull­su­gen
PPP:
vull­suugt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug vull
du suugst vull
he/se/dat suugt vull
wi suugt vull
ji suugt vull
se suugt vull
Vergangen Tiet:
ik suug vull
du suugst vull
he/se/dat suug vull
wi su­gen vull
ji su­gen vull
se su­gen vull
Perfekt:
ik heff vull­suugt
du hest vull­suugt
he/se/dat hett vull­suugt
wi hebbt vull­suugt
ji hebbt vull­suugt
se hebbt vull­suugt
Kunjunktiv:
ik suug vull
du suugst vull
he/se/dat suug vull
wi su­gen vull
ji su­gen vull
se su­gen vull
Imperativ:
suug vull!
suugt vull!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vull + sugen