Utspraak op Platt: /kɪnbak/
Substantiv
Sülven: Kinn·back
Plural: Kinn­ba­cken f de Kinn­back
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
En kantige Kinnback bi Mannslüüd warrt von veel Lüüd as attraktiv sehn.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kinn + Back