Utspraak op Platt: /ɔppʊkəln/
Verb
Sülven: op·pu·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op’n Rügg laden
düütsch:
aufladen
auf den Rücken
Bispelen:
Kannst du morgen en poor Överstünnen maken? — Nu puckel mi nich noch mehr Arbeit op!

Verbformen:

Infinitiv:
op­pu­ckeln
PPP:
op­pu­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pu­ckel op
du pu­ckelst op
he/se/dat pu­ckelt op
wi pu­ckelt op
ji pu­ckelt op
se pu­ckelt op
Vergangen Tiet:
ik pu­ckel op
du pu­ckelst op
he/se/dat pu­ckel op
wi pu­ckeln op
ji pu­ckeln op
se pu­ckeln op
Perfekt:
ik heff op­pu­ckelt
du hest op­pu­ckelt
he/se/dat hett op­pu­ckelt
wi hebbt op­pu­ckelt
ji hebbt op­pu­ckelt
se hebbt op­pu­ckelt
Kunjunktiv:
ik pu­ckel op
du pu­ckelst op
he/se/dat pu­ckel op
wi pu­ckeln op
ji pu­ckeln op
se pu­ckeln op
Imperativ:
pu­ckel op!
pu­ckelt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + puckeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.