Utspraak op Platt: /fəɾlɪçtɐt/
Adjektiv
Sülven: ver·lich·tert
verlichterter verlichtertst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik bün ganz verlichtert, dat di dat goot geiht!

Etymologie:

Woort afleidt von: verlichtern