Utspraak op Platt: /ɾɔpklatɐn/
Verb
Sülven: rop·klat·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Arbeitslosentallen sünd in’n Dezember noch wedder höger ropklattert.

Verbformen:

Infinitiv:
rop­klat­tern
PPP:
rop­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klat­ter rop
du klat­terst rop
he/se/dat klat­tert rop
wi klat­tert rop
ji klat­tert rop
se klat­tert rop
Vergangen Tiet:
ik klat­ter rop
du klat­terst rop
he/se/dat klat­ter rop
wi klat­tern rop
ji klat­tern rop
se klat­tern rop
Perfekt:
ik bün rop­klat­tert
du büst rop­klat­tert
he/se/dat is rop­klat­tert
wi sünd rop­klat­tert
ji sünd rop­klat­tert
se sünd rop­klat­tert
Kunjunktiv:
ik klat­ter rop
du klat­terst rop
he/se/dat klat­ter rop
wi klat­tern rop
ji klat­tern rop
se klat­tern rop
Imperativ:
klat­ter rop!
klat­tert rop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rop + klattern