Utspraak op Platt: /ɾanhɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: ran·ho·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Hool di ran, wi wöölt lieks loos!
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ran­ho­len
PPP:
ran­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool ran
du höll­st ran
he/se/dat höll­t ran
wi hoolt ran
ji hoolt ran
se hoolt ran
Vergangen Tiet:
ik hööl ran
du höölst ran
he/se/dat hööl ran
wi hö­len ran
ji hö­len ran
se hö­len ran
Perfekt:
ik heff ran­ho­len
du hest ran­ho­len
he/se/dat hett ran­ho­len
wi hebbt ran­ho­len
ji hebbt ran­ho­len
se hebbt ran­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl ran
du höölst ran
he/se/dat hööl ran
wi hö­len ran
ji hö­len ran
se hö­len ran
Imperativ:
hool ran!
hoolt ran!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ran + holen