Utspraak op Platt: /uːtʃɛnkn̩/
Verb
Sülven: ut·schen·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kröger, schenk man ut!

Verbformen:

Infinitiv:
ut­schen­ken
PPP:
ut­schenkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk ut
du schenkst ut
he/se/dat schenkt ut
wi schenkt ut
ji schenkt ut
se schenkt ut
Vergangen Tiet:
ik schünk ut
du schünkst ut
he/se/dat schünk ut
wi schün­ken ut
ji schün­ken ut
se schün­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­schenkt
du hest ut­schenkt
he/se/dat hett ut­schenkt
wi hebbt ut­schenkt
ji hebbt ut­schenkt
se hebbt ut­schenkt
Kunjunktiv:
ik schünk ut
du schünkst ut
he/se/dat schünk ut
wi schün­ken ut
ji schün­ken ut
se schün­ken ut
Imperativ:
schenk ut!
schenkt ut!
Infinitiv:
ut­schen­ken
PPP:
ut­schun­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schenk ut
du schenkst ut
he/se/dat schenkt ut
wi schenkt ut
ji schenkt ut
se schenkt ut
Vergangen Tiet:
ik schünk ut
du schünkst ut
he/se/dat schünk ut
wi schün­ken ut
ji schün­ken ut
se schün­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­schun­ken
du hest ut­schun­ken
he/se/dat hett ut­schun­ken
wi hebbt ut­schun­ken
ji hebbt ut­schun­ken
se hebbt ut­schun­ken
Kunjunktiv:
ik schünk ut
du schünkst ut
he/se/dat schünk ut
wi schün­ken ut
ji schün­ken ut
se schün­ken ut
Imperativ:
schenk ut!
schenkt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + schenken