Utspraak op Platt: /fastbiːtn̩/
Verb
Sülven: fast·bie·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
in wat bieten un nich wedder looslaten
düütsch:
festbeißen
verbeißen
nedderlandsch:
vastbijten
Bispelen:
De Hund hett sik fastbeten.

Verbformen:

Infinitiv:
fast­bie­ten
PPP:
fast­be­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik biet fast
du bitt­st fast
he/se/dat bitt fast
wi biet fast
ji biet fast
se biet fast
Vergangen Tiet:
ik beet fast
du beetst fast
he/se/dat beet fast
wi be­ten fast
ji be­ten fast
se be­ten fast
Perfekt:
ik heff fast­be­ten
du hest fast­be­ten
he/se/dat hett fast­be­ten
wi hebbt fast­be­ten
ji hebbt fast­be­ten
se hebbt fast­be­ten
Kunjunktiv:
ik beet fast
du beetst fast
he/se/dat beet fast
wi be­ten fast
ji be­ten fast
se be­ten fast
Imperativ:
biet fast!
biet fast!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: fast + bieten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.