Utspraak op Platt: /ʏmɡɛːm̩/
Verb
Sülven: üm·ge·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi sund all jümmerto ümgeven von de Luft.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­ge­ven
PPP:
üm­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik üm­geev
du üm­giff­st
he/se/dat üm­giff­t
wi üm­geevt
ji üm­geevt
se üm­geevt
Vergangen Tiet:
ik üm­gaff
du üm­gaff­st
he/se/dat üm­gaff
wi üm­gaf­fen
ji üm­gaf­fen
se üm­gaf­fen
Perfekt:
ik heff üm­ge­ven
du hest üm­ge­ven
he/se/dat hett üm­ge­ven
wi hebbt üm­ge­ven
ji hebbt üm­ge­ven
se hebbt üm­ge­ven
Kunjunktiv:
ik üm­gaff
du üm­gaff­st
he/se/dat üm­gaff
wi üm­gaf­fen
ji üm­gaf­fen
se üm­gaf­fen
Imperativ:
üm­geev!
üm­geevt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + geven