Utspraak op Platt: /affɪʃn̩/
Verb
Sülven: af·fi·schen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt den Diek affischt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­fi­schen
PPP:
af­fi­scht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fi­sch af
du fi­schst af
he/se/dat fi­scht af
wi fi­scht af
ji fi­scht af
se fi­scht af
Vergangen Tiet:
ik fi­sch af
du fi­schst af
he/se/dat fi­sch af
wi fi­schen af
ji fi­schen af
se fi­schen af
Perfekt:
ik heff af­fi­scht
du hest af­fi­scht
he/se/dat hett af­fi­scht
wi hebbt af­fi­scht
ji hebbt af­fi­scht
se hebbt af­fi­scht
Kunjunktiv:
ik fi­sch af
du fi­schst af
he/se/dat fi­sch af
wi fi­schen af
ji fi­schen af
se fi­schen af
Imperativ:
fi­sch af!
fi­scht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + fischen