Utspraak op Platt: /afpaxtn̩/
Verb
Sülven: af·pach·ten
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von en anneren pachten
düütsch:
abpachten
dazupachten
erpachten
pachten
Bispelen:
Wi hebbt uns Naver dree Hektar Land afpacht.

Verbformen:

Infinitiv:
af­pach­ten
PPP:
af­pacht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pacht af
du pachtst af
he/se/dat pacht af
wi pacht af
ji pacht af
se pacht af
Vergangen Tiet:
ik pacht af
du pachtst af
he/se/dat pacht af
wi pach­ten af
ji pach­ten af
se pach­ten af
Perfekt:
ik heff af­pacht
du hest af­pacht
he/se/dat hett af­pacht
wi hebbt af­pacht
ji hebbt af­pacht
se hebbt af­pacht
Kunjunktiv:
ik pacht af
du pachtst af
he/se/dat pacht af
wi pach­ten af
ji pach­ten af
se pach­ten af
Imperativ:
pacht af!
pacht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + pachten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.