Utspraak op Platt: /afpʊxn̩/
Verb
Sülven: af·pu·chen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Person tosetten un so dor för sorgen, dat man wat kriggt
düütsch:
abpochen
abtrotzen

Verbformen:

Infinitiv:
af­pu­chen
PPP:
af­puch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat puch­t af
wi puch­t af
ji puch­t af
se puch­t af
Vergangen Tiet:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat pu­ch af
wi pu­chen af
ji pu­chen af
se pu­chen af
Perfekt:
ik heff af­puch­t
du hest af­puch­t
he/se/dat hett af­puch­t
wi hebbt af­puch­t
ji hebbt af­puch­t
se hebbt af­puch­t
Kunjunktiv:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat pu­ch af
wi pu­chen af
ji pu­chen af
se pu­chen af
Imperativ:
pu­ch af!
puch­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + puchen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.