werkwoord
Afbreking: af·pu·chen
[1]
perifere woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­pu­chen
voltooid deelwoord:
af­puch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat puch­t af
wi puch­t af
ji puch­t af
se puch­t af
verleden:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat pu­ch af
wi pu­chen af
ji pu­chen af
se pu­chen af
voltooid:
ik heff af­puch­t
du hest af­puch­t
he/se/dat hett af­puch­t
wi hebbt af­puch­t
ji hebbt af­puch­t
se hebbt af­puch­t
conjunctief:
ik pu­ch af
du puch­st af
he/se/dat pu­ch af
wi pu­chen af
ji pu­chen af
se pu­chen af
imperatief:
pu­ch af!
puch­t af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + puchen