Utspraak op Platt: /afʃɪ͡ɐn/
Verb
Sülven: af·schirrn
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Du kannst de Peer nu afschirrn.

Verbformen:

Infinitiv:
af­schirr­n
PPP:
af­schirr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schirr af
du schirr­st af
he/se/dat schirr­t af
wi schirr­t af
ji schirr­t af
se schirr­t af
Vergangen Tiet:
ik schirr af
du schirr­st af
he/se/dat schirr af
wi schir­ren af
ji schir­ren af
se schir­ren af
Perfekt:
ik heff af­schirr­t
du hest af­schirr­t
he/se/dat hett af­schirr­t
wi hebbt af­schirr­t
ji hebbt af­schirr­t
se hebbt af­schirr­t
Kunjunktiv:
ik schirr af
du schirr­st af
he/se/dat schirr af
wi schir­ren af
ji schir­ren af
se schir­ren af
Imperativ:
schirr af!
schirr­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schirrn