Utspraak op Platt: /afʃɾʊbm̩/
Verb
Sülven: af·schrub·ben
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit’n Schrubber oder mit en Böst reinmaken
düütsch:
abschrubben
abscheuern
nedderlandsch:
afschuren
afschrobben
engelsch:
scrub off
Bispelen:
Ik müss miene Hänn richtig afschrubben, dat de Dreck dor rafkamen deed.

Verbformen:

Infinitiv:
af­schrub­ben
PPP:
af­schrubb­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schrubb af
du schrubb­st af
he/se/dat schrubb­t af
wi schrubb­t af
ji schrubb­t af
se schrubb­t af
Vergangen Tiet:
ik schrubb af
du schrubb­st af
he/se/dat schrubb af
wi schrub­ben af
ji schrub­ben af
se schrub­ben af
Perfekt:
ik heff af­schrubb­t
du hest af­schrubb­t
he/se/dat hett af­schrubb­t
wi hebbt af­schrubb­t
ji hebbt af­schrubb­t
se hebbt af­schrubb­t
Kunjunktiv:
ik schrubb af
du schrubb­st af
he/se/dat schrubb af
wi schrub­ben af
ji schrub­ben af
se schrub­ben af
Imperativ:
schrubb af!
schrubb­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schrubben
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.