Utspraak op Platt: /afsɛnɡn̩/
Verb
Sülven: af·sen·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sen­gen
PPP:
af­sengt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik seng af
du sengst af
he/se/dat sengt af
wi sengt af
ji sengt af
se sengt af
Vergangen Tiet:
ik seng af
du sengst af
he/se/dat seng af
wi sen­gen af
ji sen­gen af
se sen­gen af
Perfekt:
ik heff af­sengt
du hest af­sengt
he/se/dat hett af­sengt
wi hebbt af­sengt
ji hebbt af­sengt
se hebbt af­sengt
Kunjunktiv:
ik seng af
du sengst af
he/se/dat seng af
wi sen­gen af
ji sen­gen af
se sen­gen af
Imperativ:
seng af!
sengt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + sengen