Utspraak op Platt: /afspiːzn̩/
Verb
Sülven: af·spie·sen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit wenig Möh behanneln
düütsch:
abspeisen
abweisen
abfertigen
Bispelen:
He hett mi mit en poor knappe Wöör afspiest.

Verbformen:

Infinitiv:
af­spie­sen
PPP:
af­spiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spies af
du spiest af
he/se/dat spiest af
wi spiest af
ji spiest af
se spiest af
Vergangen Tiet:
ik spies af
du spiest af
he/se/dat spies af
wi spie­sen af
ji spie­sen af
se spie­sen af
Perfekt:
ik heff af­spiest
du hest af­spiest
he/se/dat hett af­spiest
wi hebbt af­spiest
ji hebbt af­spiest
se hebbt af­spiest
Kunjunktiv:
ik spies af
du spiest af
he/se/dat spies af
wi spie­sen af
ji spie­sen af
se spie­sen af
Imperativ:
spies af!
spiest af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + spiesen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.