Utspraak op Platt: /spɔtn̩/
Verb
Sülven: spot·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
spot­ten
PPP:
spott
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spott
du spott­st
he/se/dat spott
wi spott
ji spott
se spott
Vergangen Tiet:
ik spott
du spott­st
he/se/dat spott
wi spot­ten
ji spot­ten
se spot­ten
Perfekt:
ik heff spott
du hest spott
he/se/dat hett spott
wi hebbt spott
ji hebbt spott
se hebbt spott
Kunjunktiv:
ik spott
du spott­st
he/se/dat spott
wi spot­ten
ji spot­ten
se spot­ten
Imperativ:
spott!
spott!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spott