Utspraak op Platt: /anblɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: an·ble·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anbellen
düütsch:
anbellen
engelsch:
bark at
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anschre’en
düütsch:
anschreien
anschnauzen
[3]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
de Tung rutsteken
düütsch:
jemandem die Zunge herausstrecken

Verbformen:

Infinitiv:
an­ble­ken
PPP:
an­bleekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bleek an
du bleekst an
he/se/dat bleekt an
wi bleekt an
ji bleekt an
se bleekt an
Vergangen Tiet:
ik bleek an
du bleekst an
he/se/dat bleek an
wi ble­ken an
ji ble­ken an
se ble­ken an
Perfekt:
ik heff an­bleekt
du hest an­bleekt
he/se/dat hett an­bleekt
wi hebbt an­bleekt
ji hebbt an­bleekt
se hebbt an­bleekt
Kunjunktiv:
ik bleek an
du bleekst an
he/se/dat bleek an
wi ble­ken an
ji ble­ken an
se ble­ken an
Imperativ:
bleek an!
bleekt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + bleken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.