Utspraak op Platt: /anfɔːɾən/
Verb
Sülven: an·foh·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­foh­ren
PPP:
an­foh­ren
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fohr an
du fohrst an
he/se/dat fohrt an
wi fohrt an
ji fohrt an
se fohrt an
Vergangen Tiet:
ik föhr an
du föhrst an
he/se/dat föhr an
wi föh­ren an
ji föh­ren an
se föh­ren an
Perfekt:
ik heff an­foh­ren
du hest an­foh­ren
he/se/dat hett an­foh­ren
wi hebbt an­foh­ren
ji hebbt an­foh­ren
se hebbt an­foh­ren
Kunjunktiv:
ik föhr an
du föhrst an
he/se/dat föhr an
wi föh­ren an
ji föh­ren an
se föh­ren an
Imperativ:
fohr an!
fohrt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + fohren
Identische Wöör ››› anföhren ❔︎