Verbformen:
Infinitiv:
schruven
PPP:
schruuft
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuf
du schruufst
he/se/dat schruuft
wi schruuft
ji schruuft
se schruuft
Vergangen Tiet:
ik schruuf
du schruufst
he/se/dat schruuf
wi schruven
ji schruven
se schruven
Perfekt:
ik heff schruuft
du hest schruuft
he/se/dat hett schruuft
wi hebbt schruuft
ji hebbt schruuft
se hebbt schruuft
Kunjunktiv:
ik schruuf
du schruufst
he/se/dat schruuf
wi schruven
ji schruven
se schruven
Imperativ:
schruuf!
schruuft!
Infinitiv:
schruven
PPP:
schraven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuf
du schruufst
he/se/dat schruuft
wi schruuft
ji schruuft
se schruuft
Vergangen Tiet:
ik schrööf
du schrööfst
he/se/dat schrööf
wi schröven
ji schröven
se schröven
Perfekt:
ik heff schraven
du hest schraven
he/se/dat hett schraven
wi hebbt schraven
ji hebbt schraven
se hebbt schraven
Kunjunktiv:
ik schrööf
du schrööfst
he/se/dat schrööf
wi schröven
ji schröven
se schröven
Imperativ:
schruuf!
schruuft!