Utspraak op Platt: /ʃɾuːm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: schru·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Help mi maal! Ik schruuv un du höllst fast.

Verbformen:

Infinitiv:
schru­ven
PPP:
schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuvt
wi schruuvt
ji schruuvt
se schruuvt
Vergangen Tiet:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuv
wi schru­ven
ji schru­ven
se schru­ven
Perfekt:
ik heff schruuvt
du hest schruuvt
he/se/dat hett schruuvt
wi hebbt schruuvt
ji hebbt schruuvt
se hebbt schruuvt
Kunjunktiv:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuv
wi schru­ven
ji schru­ven
se schru­ven
Imperativ:
schruuv!
schruuvt!
Infinitiv:
schru­ven
PPP:
schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuvt
wi schruuvt
ji schruuvt
se schruuvt
Vergangen Tiet:
ik schrööv
du schröövst
he/se/dat schrööv
wi schrö­ven
ji schrö­ven
se schrö­ven
Perfekt:
ik heff schra­ven
du hest schra­ven
he/se/dat hett schra­ven
wi hebbt schra­ven
ji hebbt schra­ven
se hebbt schra­ven
Kunjunktiv:
ik schrööv
du schröövst
he/se/dat schrööv
wi schrö­ven
ji schrö­ven
se schrö­ven
Imperativ:
schruuv!
schruuvt!