Utspraak op Platt: /biːslɔːn/
Verb
Sülven: bi·slahn
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
verdrücken, goden Aptiet hebben
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He kann önnig bislahn.

Verbformen:

Infinitiv:
bi­slahn
PPP:
bi­slahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik slah bi
du sleihst bi
he/se/dat sleiht bi
wi slaht bi
ji slaht bi
se slaht bi
Vergangen Tiet:
ik slöög bi
du slöögst bi
he/se/dat slöög bi
wi slö­gen bi
ji slö­gen bi
se slö­gen bi
Perfekt:
ik heff bi­slahn
du hest bi­slahn
he/se/dat hett bi­slahn
wi hebbt bi­slahn
ji hebbt bi­slahn
se hebbt bi­slahn
Kunjunktiv:
ik slöög bi
du slöögst bi
he/se/dat slöög bi
wi slö­gen bi
ji slö­gen bi
se slö­gen bi
Imperativ:
slah bi!
slaht bi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bi + slahn