Utspraak op Platt: /blɔːmɛːɾən/
Verb
Sülven: bla·me·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Laat dat! Du blameerst di noch!
Wenn du nich weetst, ob mir, ob mich, snack Platt, denn blameerst di nich!

Verbformen:

Infinitiv:
bla­me­ren
PPP:
bla­meert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bla­meer
du bla­meerst
he/se/dat bla­meert
wi bla­meert
ji bla­meert
se bla­meert
Vergangen Tiet:
ik bla­meer
du bla­meerst
he/se/dat bla­meer
wi bla­me­ren
ji bla­me­ren
se bla­me­ren
Perfekt:
ik heff bla­meert
du hest bla­meert
he/se/dat hett bla­meert
wi hebbt bla­meert
ji hebbt bla­meert
se hebbt bla­meert
Kunjunktiv:
ik bla­meer
du bla­meerst
he/se/dat bla­meer
wi bla­me­ren
ji bla­me­ren
se bla­me­ren
Imperativ:
bla­meer!
bla­meert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer