Utspraak op Platt: /ʏnɐlɛɡn̩/
Verb
Sülven: ün·ner·leg·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Legg wat ünner, dat de Teppich nich dreckig warrt.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­leg­gen
PPP:
ün­ner­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg ünner
du legg­st ünner
he/se/dat legg­t ünner
wi legg­t ünner
ji legg­t ünner
se legg­t ünner
Vergangen Tiet:
ik leed ünner
du leedst ünner
he/se/dat leed ünner
wi le­den ünner
ji le­den ünner
se le­den ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­legg­t
du hest ün­ner­legg­t
he/se/dat hett ün­ner­legg­t
wi hebbt ün­ner­legg­t
ji hebbt ün­ner­legg­t
se hebbt ün­ner­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed ünner
du leedst ünner
he/se/dat leed ünner
wi le­den ünner
ji le­den ünner
se le­den ünner
Imperativ:
legg ünner!
legg­t ünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + leggen