Utspraak op Platt: /ɪnɾam̩/
Verb
Sülven: in·ram·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
ram
Bispelen:
Bi de Fähr hebbt se Dalben inrammt.

Verbformen:

Infinitiv:
in­ram­men
PPP:
in­ramm­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ramm in
du ramm­st in
he/se/dat ramm­t in
wi ramm­t in
ji ramm­t in
se ramm­t in
Vergangen Tiet:
ik ramm in
du ramm­st in
he/se/dat ramm in
wi ram­men in
ji ram­men in
se ram­men in
Perfekt:
ik heff in­ramm­t
du hest in­ramm­t
he/se/dat hett in­ramm­t
wi hebbt in­ramm­t
ji hebbt in­ramm­t
se hebbt in­ramm­t
Kunjunktiv:
ik ramm in
du ramm­st in
he/se/dat ramm in
wi ram­men in
ji ram­men in
se ram­men in
Imperativ:
ramm in!
ramm­t in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + rammen