Utspraak op Platt: /kaʊ̯ən/
Verb
Sülven: kau·en
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit de Tähn jümmer wedder op wat bieten, mit de Tähn lüttmaken
düütsch:
kauen
nedderlandsch:
kauwen
engelsch:
chew
Bispelen:
He kaut op de Fingernagels.

Verbformen:

Infinitiv:
kau­en
PPP:
kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kau
du kaust
he/se/dat kaut
wi kaut
ji kaut
se kaut
Vergangen Tiet:
ik kau
du kaust
he/se/dat kau
wi kaun
ji kaun
se kaun
Perfekt:
ik heff kaut
du hest kaut
he/se/dat hett kaut
wi hebbt kaut
ji hebbt kaut
se hebbt kaut
Kunjunktiv:
ik kau
du kaust
he/se/dat kau
wi kaun
ji kaun
se kaun
Imperativ:
kau!
kaut!

Tohoopsett Wöör:

adderkauen aderkauen dörkauen edderkauen Kau kaueln Kauels Kautoback Kauwark nakauen nedderkauen tweikauen vörkauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.