Utspraak op Platt: /tvaɪ̯kɾøːm̩/
Verb
Sülven: twei·krö·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Se hett Broot tweikröömt un in de Melk daan.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­krö­men
PPP:
twei­kröömt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krööm twei
du kröömst twei
he/se/dat kröömt twei
wi kröömt twei
ji kröömt twei
se kröömt twei
Vergangen Tiet:
ik krööm twei
du kröömst twei
he/se/dat krööm twei
wi krö­men twei
ji krö­men twei
se krö­men twei
Perfekt:
ik heff twei­kröömt
du hest twei­kröömt
he/se/dat hett twei­kröömt
wi hebbt twei­kröömt
ji hebbt twei­kröömt
se hebbt twei­kröömt
Kunjunktiv:
ik krööm twei
du kröömst twei
he/se/dat krööm twei
wi krö­men twei
ji krö­men twei
se krö­men twei
Imperativ:
krööm twei!
kröömt twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + krömen